Showing all 3 results
Showing all 3 results
ویتامین ها از نظر فراهمی در زنجیره ی غذایی زنبور، به سه روش به دست می آیند:
1. خوراک زنبور شامل مواد پیش سازِ ویتامین هاست و آنها در دستگاه گوارش توسط میکروبهای روده به دو نوع ویتامین تبدیل می شوند (به مقاله ی پروبیوتیک ها مراجعه شود)
2. سلولهایی در بدن زنبور قابلیت ساختن آن ویتامین را دارند. مثل ویتامین C.
3. تغذیه ی زنبور مستقیما حاوی مقادیر اندکی از ویتامین هاست. اغلب ویتامین های ضروری به همین روش سوم می بایست تامین شوند؛ یعنی باید مستقیما در جیره ی غذایی زنبور موجود باشند و قابلیت ساخته شدن در بدن را ندارند.
بیشترین محتوی ویتامینه ی گرده شامل برخی اعضای خانواده ی B، E، و امگا-3 و امگا-6 است.
منبع دوم ویتامین -که چندان قابل اتکا نیست- عسلک می باشد. عسلک شهد ترشح شده از شته هاست و محتوی بسیار متغییری بسته به گل مربوطه دارد. به همین دلیل منبع چندان قابل اعتمادی نیست. از سوی دیگر در فصول مختلف و تحت تاثیر تنوع پوشش گیاهی منطقه، تغییرات آب و هوا و میکرو فلور روده محتوی ویتامین گرده ها را تغییر می دهد. برای مثال گرده ی گندم از نظر ویتامین C و پروتئین –مهمترین محتوا- بسیار فقیر است و در مقابل گرده ی یونجه یکی از قوی ترین محتواهای ویتامین را دارد؛ اگرچه همچنان کامل نیست.
این نکته را یادآوری کنیم که ویتامین ها برخلاف پروتئین غیر قابل ذخیره برای مدت طولانی هستند و به مرور تجزیه می شوند. بنابراین نمیتوان منابع مکمل را در مقادیر زیاد خرید و انبار کرد زیرا به مرور کیفیت خود را از دست خواهند داد.
مهمترین نقش ویتامین ها کمک به راه اندازی یا اجرای صحیح فرآیندهای حیاتی در سلول های بدن زنبور است. به زبانِ دیگر: تقریبا هر کاری که سلول های بدن زنبور در حال انجام آن است، به وجود مقادیر اندک ویتامین وابسته است. بنابراین کمبود یا فقدان آن باعث اختلال در فرآیندهای سلولی بدن زنبور -و البته تمام موجودات- خواهد شد. در این میان، برخی فرآیندهای بدن زنبور مثل تولید ژل رویال و نگهداری از لاروها توسط زنبوران پرستار، به مقادیر بیشتری ویتامین نیاز دارند و برای تامین آن از مکمل های ویتامینه باید استفاده نمود که زنبورافزار این محصولات را دراختیار شما قرار می دهد.