Showing all 2 results
Showing all 2 results
آنتی بیوتیک، نام گروهی از داروهاست که باعث از بین رفتن باکتری های بیماریزا –و گاهاً غیر بیماریزا می شوند. داروهای آنتی بیوتیک، برای درمان بیماریهای ویروسی هیچ کارکردی ندارند و تنها در انسان، آن هم در موارد خاص و به منظور پیشگیری از بروز عفونت باکتریایی همزمان با بیماری های ویروسی تجویز می شوند.
زمانی که یک بیماری باکتریایی زنبورستان شما را درگیر کرده، ابتدا نیاز دارید بیماری را تشخیص بدهید و سپس از آنتی بیوتیک مناسب به میزان و روش مناسب استفاده کنید. بهترین راه برای تشخیص بیماری ارسال نمونه به آزمایشگاه می باشد. اما متاسفانه استفاده از تشخیص های ازمایشگاهی در میان زنبورداران هنوز چندان گسترش پیدا نکرده و مساله ی مقاومت به آنتی بیوتیک در زنبورستانهای زیادی به چشم میخورد.
مساله ی مقاومت به آنتی بیوتیک ها انقدر در تمام دنیا جدی و فراگیر شده است که سازمان جهانی غذا و کشاورزی (FAO) 18-24 نوامبر مصادف با آخر آبان و اول آذر را به اطلاع رسانی در مورد این زمینه اختصاص داده و سالانه هشدارهای متعددی برای پیشگیری از این مساله صادر می کند.
آنتی بیوتیک ها دسته بندی متنوعی دارند. دو دسته ی بسیار مهم شامل آنتی بیوتیک های گرم منفی و آنتی بیوتیک های گرم مثبت می باشد.
این دو دسته دارو، کارکرد مختلفی دارند و برای بیماری های کاملا مختلفی به کار می روند. یعنی اگر دسته ی اول را برای بیماری مربوط به دسته ی دوم استفاده کردید، دقیقا باعث به وجود آمدن مقاومت آنتی بیوتیکی شده اید؛ همزمان که بیماری را هم با احتمال خوبی درمان نکردید. در کنار این مساله، مشکل بزرگتری هم هست. آنتی بیوتیک ها اغلب تا یک ماه –شاید حتی بیشتر- می توانند در عسل یا هر فراورده ی دیگر ی باقی بمانند و این برای انسان هم مقاومت به آن آنتی بیوتیک را به وجود می آورد. این موضوع به خودی خود مساله بسیار خطرناکی است. یعنی بیماری های معمول که با این آنتی بیوتیک ها در گذشته به راحتی درمان می شدند، اکنون دیگر جوابگو نخواهند بود.
دامنه ی از بین بردن میکروبها در انواع مختلف آنتی بیوتیک ها متفاوت است. برخی آنتی بیوتیک ها یک میکروب خاص، یا تعدادی میکروب محدود را از بین می برند، در حالی که گروه دیگری از آنها تعداد و انواع بیشتری از میکروب ها رانابود میکنند. به این ها اصطلاحاً “آنتی بیوتیک های وسیع الطیف” می گویند.
استفاده از این آنتی بیوتیک ها برای زنبورستان به هیچ وجه توصیه نمی شود اما متاسفانه تمام انواع آنتی بیوتیک در بازار دارو به راحتی در دسترس مصرف است و گاهی عواقب بسیار ناخوشایندی دارد.
باکتری های ایجاد کننده ی این سه بیماری، متفاوتند و به آنتی بیوتیک های خاص خودشان نیاز دارند. مثلا باکتریِ عاملِ بیماری لوک آمریکایی، ساختاری تولید میکند به نام اسپور. اسپور حاوی باکتری بصورت خفته است، در محیط و در دمای بسیار بالا یا بسیار پایین یا حتی با ضدعفونی کننده های رایج از بین نمی رود و آنتی بیوتیک هایی که به آن مقاومت نداشته باشد هم بسیار کم هستند.
در مواجهه با این بیماری، درمان آنتی بیوتیکی حتی ممکن است زنبورهای شما را به کشتن دهد زیرا آن مقدار قابل استفاده ی آنتی بیوتیک اسپور باکتری را از بین نمی برد. پس نه تنها بیماری را از بین نبرده اید، بلکه باعث مقاومت آن هم شده اید.
حتی در یکی از جالبترین تجربیات زنبورداران تخصصی به این موضوع برخوردیم که آنتی بیوتیک هایی هم که گمان می کردیم برای بیماری نوزما موثر باشند، در واقع فقط 5% کارایی دارند که آن هم با توجه به ریسک باقی ماندن دارو در فرآورده های زنبورستان، بخصوص موم، مصرفش هیچ توجیهی ندارد. به همین جهت است که در اروپا استفاده از آنتی بیوتیک برای درمان ممنوع است.
گاهی از آنتی بیوتیک های خاص برای پیشگیری از بروز بیماری استفاده می شود. برای بازیابی سیستم ایمنی زنبورها، به میزان بسیار ناچیز و خارج از زمان جریان شهد همراه با تغذیه ی مکمل و شهد طبیعی مورد استفاده قرار می گیرد. شما می توانید این محصولات را از سایت زنبورافزار تهیه نمایید.
جواب این سوال یک جمله ی بسیار ساده اما مهم است: چون تمام این آنتی بیوتیک ها قابلیت از بین بردن باکتری های مفید روده ی زنبور را دارند و با توجه به نقش مهم این باکتری ها، از بین بردنشان مستقیما به معنای به خطر انداختن زندگی زنبور است.
اولین پاسخ این است که تا حد امکان باید تمام تلاشتان را برای پیشگیری از بیمار شدن کندوها به کار ببرید. استفاده از مکمل پروبیوتیک و مکمل های ویتامینه و پروتئینه یکی از بهترین روش های مقاوم سازی کلنی هاست. توجه به کنترل شوک های دمایی، تمیز کردن دوره ای کندوها، دور ریختن موم های قدیمی بخصوص آنهایی که در طول بیمای در کندو حاضر بوده اند نیز بسیار مهم می باشند. علاوه براین پیشگیری از سایر انگل ها مثل واروآ هم نکته ی قابل توجهی است زیرا آنها می توانند ناقل برخی از این بیماری ها باشند.
در نهایت، باز هم اگر درگیر بیماری شدید، همچنان بهترین راه تغذیه ی مکمل و تقویت سیستم ایمنی زنبورهاست. همچنین نیاز است کندوهای مبتلا را تا جای ممکن از کندوهای سالم جدا کنید، تلاش کنید دمای مناسبی فراهم کنید و از درمان هایی استفاده کنید که مطمئنید پاسخ می دهند. در کنار همه ی اینها اگر به ازمایشگاه دسترسی دارید، مطمئن باشید هزینه ی ان در مقابل نتیجه، کاملا توجیه پذیر است.
به عنوان جمع بندی؛ بسیار مهم است که بیماری ای که زنبورستان را درگیر کرده، به درستی تشخیص دهید. در صورت نیاز به آنتی بیوتیک، داروی مخصوص را تهیه کنید و از روش مناسب و میزان مناسب دارو پیروی کنید.